Van alle bewegingen is de Rein Leven Beweging het meest verbonden met de christen-anarchisten.
Niet alleen omdat haar idealen zozeer met die van de christen-anarchisten overeenkwamen, maar ook omdat er buiten het christen-anarchisme eigenlijk geen RLB is geweest.Dit kwam ook omdat de levensspan van de RLB dezelfde als van het christen-anarchisme is geweest, en ophield te bestaan met de dood van Lod. van Mierop, oprichter en grote kracht achter de beweging; zodat er daar de klok werd stilgezet en het voor altijd met het christen-anarchisme werd verbonden zonder zoals andere bewegingen andere invloeden kon ondergaan. Toch waren er vele niet christen-anarchisten lid en was er een bijna continue strijd gaande, ook vaak gewonnen door de zg. orthodoxen. Hoewel officieel opgeheven is zijn ontstaan anarchistischer, zonder statuten en doelstelling, maar wel met veel energie en een tijdschrift.
" Niet een vereeniging, niet een bond zelfs, niets dan een groep eenswillende jonge mannen; weinig in aantal nog, doch allen bezield met een heilig vuur, allen gedreven door eenzelfden Geest!
In menig opzicht verschillend: in opvoeding, in werkkring, in kennis, in geloof, maar een in streven naar volkomen reinheid van lichaam en ziel!"
Aldus de openingswoorden van het eerste nummer van Rein Leven op 20 juli 1901. Voorlopig was er sprake van een redactie, correspondenten in verschillende steden waar ook bijeenkomsten werden georganiseerd, en tenslotte ook abonnee's, waarbij iedereen betaalde naar draagkracht. Een jaar later zaten ze reeds op 500 abonnees's en was er behoefte aan meer organisatie. Hiertoe werd vergadering belegd in het gebouw van de drukkerij 'Vrede' te Blaricum, waar het blad gedrukt werd, oop 24 augustus 1902 en waar de kern en de correspondenten samenkwamen. Lod. van Mierop zat de vergadering voor en betoogde, dat de beweging, aanvankelijk opgericht door jonge mannen ter bestrijding van prostitutie en onanie allengs breder was geworden en meer het gehele gebied van reinheid, zowel in het huwelijksleven als daarbuiten, tot arbeidsveld had gekregen.
Betere organisatie was nodig, wat slecht strookte met het anarchisme en zodoende slecht van de grond kwam. Toch werd er op de volgende samenzijn op 14 december 1902 besloten een Centrale Commissie samen te stellen die de leiding op zich zou nemen, bestaande uit Lod. van Mierop, J.J. Hoogerwerff en Marie Calisch. Een klein jaar later, op 30 augustus 1903 kwam de roep, verwoord door Edo Fimmen, om een beginsel verklaring, ook omdat niet duidelijk was of de inmiddels 989 abonnee's als aangeslotenen konden worden beschouwd. Hier rees weer een verschil
tussen anarchisten en orthodoxen, was zulk een verklaring te beschouwen als voornemen of als brevet van rein leven. De eerste beginselverklaring was een overwinning voor de orthodoxen met de aanname van de motie van Menno Huizinga.
De Rein Leven Beweging heeft tot grondslag en doel het streven naar sexueele reinheid.
Zij verstaat onder huwelijk de eenwording van man en vrouw in de hoogste betekenis van het woord.
Zij acht geslachtsgemeenschap alleen dan volkomen rein, wanneer deze plaats vindt tusschen man en vrouw in hoogste liefdeseenheid, en wanneer in de bedoeling van de betrokken personen, de mogelijkheid van voortplanting niet is uitgesloten.
Zij aanvaardt als ideaal de opvatting, dat alleen die geslachtsverrichtingen geoorloofd zijn, die voldoen aan dien norm, en acht ongeoorloofd die geslachtsverrichtingen, waarbij geen rekening wordt gehouden met schadelijke gevolgen voor het lichamelijk of geestelijk welzijn der betrokken personen zelf, of van de mogelijke nakomelingschap.
Daarom bestrijdt zij prostitutie, neo-malthusianisme, onanie, homosexueele geslachtsdaden, woorden en gedachten.
Deze text behoeft, om de strijdpunten duidelijk te maken, een zekere exegese.
Het tijdperk voorafgaand aan de RLB wordt wel de Victoriaanse genoemd en ook in Nederland waren er verenigingen die opkwamen voor de moraal die ermee verbonden wordt.