| Aantekeningen: |
Johannes Simon was muzikant, studeerde aan het conservatorium en speelde piano, viool, klarinet, trompet en andere instrumenten. Hij speelde in een strijkkwartet. Korte tijd was hij kapelmeester in het leger en hij werd gelegerd in Amersfoort waar later hij bleef wonen. Op de hoek van het Havik in Amersfoort (waar later cafe "het hoekje" zat) had hij korte tijd een muziekwinkel, maar gebrek aan commercieel inzicht dwongen hem de winkel weer te sluiten. Zoon piet die een absoluut gehoor had kwam het bedrijf helpen als pianostemmer. Zijn liefde voor muziek uitte zich o.a. in zijn bezigheden met muziekkoren en fanfares in Barneveld en Scherpenzeel waarvoor hij zelf de muziek componeerde en waarmee hij diverse prijzen met concoursen won. Bij zijn afscheid van harmonie Barneveld in 1948 werd hij geroemd. Hoewel hij harde werker was bleef hij altijd arm en leefde vornamelijk van de schamele inkomsten van het geven van muziekles. Zijn zonen Jo, Gerard en Jan hielpen hem financieel. Hij was een zeer gelovig katholiek mens. Bij zijn dood bleek hij een kistje te bezitten dat elders in Amersfoort verstopt was met daarin 450 gulden. De begrafenis werd hieruit betaald. Hij had een grote bos haar en een statig postuur. Hij lijdde beslist aan godsdienstwaarzin. Eens bezocht hij alle missen op zondag. Zijn vrouw zat ondertussen tevergeefs te wachten met het middageten en ging hem zoeken. Ze trof hem kniellend voor elk heiligenbeeld in de kerk en schreeuwde tegen hem: "als de duivel tussen de beelden stond, zou je er voor bidden! Meekomen jij!". Bij het geven van pianoles was hij soms nogal driftig tegen zijn leerlingen. Zijn vrouw stak dan haar hoofd tussen de schuifdeuren om -zonder dat de leerling het zag- haar man te gebaren dat-ie wat rustiger aan moest doen, omdat anders de leerling wellicht een andere leraar zou zoeken. Zijn vrouw nam hem kwalijk dat hij na hun huwelijk nooit meer voor haar piano speelde, zoals hij dat zo romantisch deed voor hun huwelijk. Na de dood van zijn vrouw in 1956 speelde hij vaak piano voor de nonnen in klooster. Hij was een knap ogende man. Was 1 van 6(?) broers. |
