Victor Willem Damiën Schenk
| Geslacht: | Man | |
| Vader: | Gerardus Schenk | |
| Moeder: | Geertruida Willemina Begeer | |
| Geboren: | 20 MEI 1902 | Meppel |
| Overleden: | 30 Juni 1989 | |
| Beroep: | neuropatholoog | |
| Aantekeningen: | Op 30 juni 1989 overleed op de leeftijd van 87 jaar dr.V.W.D.Schenk. Zijn loopbaan is in verschillende opzichten een ouderwetse, zoals we die nu haast niet meer zien en die vroeger bij de beoefenaren van de neuropathologie wel meer voorkwam. Victor Willem Damien Schenk werd op 20 mei 1902 in Meppel geboren. Zijn vader was een destijds bekende biologieleraar in Utrecht. Schenk volgde middelbaar onderwijs in Utrecht en begon aldaar ook de studie in de geneeskunde in 1921. In die tijd was hij een enthousiast lid van Triton. Hij legde het artsexamen af in 1929 en begon zijn opleiding tot specialist in neurologie en psychiatrie bij L.Bouman, bij wie hij promoveerde in 1931, op het onderwerp Een hemi-cephalus. Hierbij bleek reeds zijn voorliefde voor morfologisch onderzoek, een liefde die hij zijn hele leven trouw zou blijven. Hierna werd Schenk afdelingsgeneesheer in de Psychiatrische Inrichting Oud-Rosenburg te Den Haag. In de 30-jarige periode 1930-1960 heeft Schenk zich steeds, dikwijls onder moeilijke omstandigheden, met de neuropathologie beziggehouden. Hiervoor stond hem een eenvoudig laboratorium ten dienste. Een grote voldoening moet het voor Schenk geweest zijn toen hij in 1960 belast werd met de neuropathologie aan de toenmalige medische hogeschool in Rotterdam bij de afdeling Pathologische Anatomie van dr.Schornagel. Ook hier kwamen vele publikaties tot stand en Schenk was een trouw lid, ook bestuurslid, van de Nederlandse Vereniging voor Neuropathologie, waar hij geregeld mededelingen deed. In 1967 trad hij af en werd opgevolgd door dr.S.Stefanko, afkomstig uit Krakow (Polen). Schenk schreef meer dan 100 publikaties op medisch gebied: in de neuropathologie vooral over misvormingen, op het gebied van psychiatrie en neurologie vooral over spraakstoornissen. Op niet-medisch gebied kwamen ook veel artikelen tot stand, vooral over humanisme, seksualiteit en literaire kritieken. Hij trouwde in 1929 met mej.H.J.van der Hoeven, dochter van de bekende psychiater Van der Hoeven, de grondlegger van de Nederlandse Forensische Psychiatrie. Uit dit huwelijk werden 5 kinderen geboren; hij had ook een pleegzoon. Eén der zonen werd ook zenuwarts. Schenk was een trouw lid en ook bestuurslid van het Humanistisch Verbond. Hij hield vaak voordrachten over seksuele voorlichting o.a. op ouderavonden. Hij schreef artikelen over Jeanne d'Arc en Hiëronymus Bosch en boeken: Tussen duivel, geloof en beeldenstorm (1946) en Lees- en schrijfstoornissen bij kinderen (1949, 2e druk 1966) met de logopediste Anke Korndoerffer. De veelzijdigheid van Schenk kwam tot uiting in vele gedichten, die niet uitgegeven werden en vele tekeningen. Hij had veel belangstelling voor kunst. In het bijzonder schilderkunst en ballet. Twee van zijn kinderen werden beroepsmusicus. In 1947 verscheen van hem Liefde, huwelijk en sexualiteit. De Nederlandse Vereniging voor Neuropathologie gedenkt Schenk als mede-oprichter en een trouw en produktief lid en later erelid, die mede de neuropathologie na de oorlog gestalte heeft gegeven. In memoriam dr. V. W. D. Schenk A. van Rossum ntvg.nl |
|
Gezin 1
| Huwelijkspartner: | Henrietta Ida van der Hoeven | geb. 30 Apr 1906 |
| Huwelijk: | 11 Apr 1929 | Utrecht |