Trijntje Ganzinga
| Geslacht: | Vrouw | |
| Vader: | Sjoerd Ganzinga | |
| Moeder: | Antje Velink | |
| Geboren: | 19 Jan 1904 | Anjum, Oostdongeradeel |
| Beroep: | verpleegster | |
| Aantekeningen: | Wie aan de Kraamkliniek aan het Schapedijkje denkt, denkt aan de leidster-docente van het Kraamcentrum Leeuwarden van het Provinciale Friese Groene Kruis, zuster T. Ganzinga. De Kraamkliniek is er sinds december 1960 niet meer, maar zuster Ganzinga is haar vak trouw gebleven. Tot 1 april jl. Dat was namelijk de dag waarop zij met pensioen ging. Officieel had zuster Ganzinga twee jaar geleden toen zij zestig jaar was, al met haar werk zullen stoppen, maar dat is er oen niet van gekomen. Nu is het dan zover: morgenmiddag vindt in de Prinsentuin het afscheid plaats van "de zuster", zoals zij bij de meeste mensen die ze heeft ontmoet, wel zal heten. Zuster Ganzinga is er de vrouw bepaald niet naar om naar dit afscheid uit tekijken. Daarvoor heeft ze teveel liefde voor haar vak. Ze heeft het werk al overgedaan aan haar opvolgster zuster G. Dijkstra uit Heerenveen, maar nog regelmatig rinkelt de telefoon in de Brederostraat. De bellers worden door zuster Ganzinga vriendelijk verwezen. Vrijdag zal haar vrije tijd pas echt begonnen zijn. De scheidende leidster-docente is Friezin. Ze werd geboren in Anjum. Haar verpleegstersopleiding kreeg ze gedeeltelijk in Leeuwarden - het witte kruis in het Diakonessenhuis en het ooievaartje in het stadsziekenhuis - de wijkaantekening haalde zij in Utrecht. Als wijkverpleegster ook werkte zij van 1939-1942 in 's Gravenland in het Gooi. Daarna kwam zij in de functie van leidster-docente van het kraamcentrum naar Leeuwarden. "Een moeilijke tijd", zegt ze. "Ik heb voor de leerlingen van toen ontzettend veel respect, want ze hebben onder zeer moeilijke omstandigheden moeten werken. Er was geen zeep, luiers waren er niet, de brandstof was op, er was geen telefoon, de meisjes werkten bij kaarslicht, het vervoer moest op de fiets gebeuren en omdat de vaders vaak waren ondergedoken, moesten de .verpleegsters vaak de babies aangeven. Maar ach, we waren jong en dan kun je alles aan." Voor de kraamkliniek aan het Schapedijkje heeft zuster Ganzinga een warm plekje in haar hart bewaard, vooral omdat het een verbetering in de opleiding van de leerlingen betekende. Van 1948 tot 1 december 1960 is zuster Ganzinga directrice geweest. Kregen vroeger de leerlingen hun eerste opleiding in de gezinnen, later werd dat vervangen door werken in de kliniek, terwijl nu de vormingscentra De Larix (Assen) en Violetta (Heerenveen) deze taak hebben overgenomen. Toen de Leeuwarder kliniek werd afgebroken, heeft de oud-directrice een huis in de Brederostraat gekocht. Daar werd het kraamcentrum voortgezet. Zeven en dertig krachten werken mee in de dienst die zich uitstrekt over de gemeenten Leeuwarden, Leeuwarderadeel, Ferwerderadeel, Tietjerksteradeel, het Bildt en Rauwerderhem. Mejuffrouw Ganzinga heeft al die jaren de theorie-opleiding van de leerlingen, de administratie van het centrum, de telefonische meldingen en het spreekuur verzorgd, terwijl zij tevens de gezinnen bezocht. Zij draagt het werk een zeer warm hart toe. "Het is werk dat nooit langs vaste paden gaat. Maar daar wen je aan - al moet je er tegen kunnen", zegt ze. Mejuffrouw Ganzinga is blij met de betere werktijden waarop de kraamverpleegster van nu kan rekenen: "Vroeger werkte men 24 uur per dag en dat is nu wel anders, hoewel een dagverzorging nog van zeven tot zeven is, een tijdsduur waarin maar weinig tijd voor rust overblijft." "Men moet echter nooit vergeten dat men werkt met levend materiaal, dat is de moeilijkheid van deze tijd. De verpleegsters moeten het goed hebben, maar de moeder en de baby óók." Het is wel zeker dat zuster Ganzinga het kraamcentrum niet zal vergeten. "Het heeft me veel voldoening gegeven", zegt ze. "Maar eens moet men ophouden, voordat men te oud is." Zuster Ganzinga, die met veel liefde haar werk heeft verricht, is in een groot deel van de provincie een bekende persoonlijkheid geworden. De ouders van de honderden babies, die in de tijd dat zuster Ganzinga aan de dienst verbonden is geweest, zijn geboren, zijn haar nog niet vergeten. Dat bewijzen de prettige contacten die zij nog met velen onderhoudt. Leeuwarder courant : hoofdblad van Friesland 14-04-1966 |
|