Emilie Josephine Belinfante

Geslacht:	Vrouw
Vader:	August Belinfante
Moeder:	Emilie Belinfante
Geboren:	11 Jan 1875	Den Haag
Overleden:	7 Juli 1944	Auschwitz-Birkenau
Aantekeningen:	Op 11 januari 1875 werd in Den Haag Emmy Belinfante geboren als dochter van August Belinfante en Emilie Belinfante. Van de zeven kinderen van dit Portugees-joodse echtpaar was zij de jongste. Het was een familie van boekhandelaren en journalisten waarin de kleine Emmy opgroeide. Een ontwikkelde omgeving dus. Bovendien had haar moeder vooruitstrevende ideeën over de opvoeding van meisjes en kon Emmy als één van de eerste meisjes in Nederland de HBS volgen, waar zij in 1893 eindexamen deed. Na aanvankelijk onderwijzeres te willen worden, stapte zij, na gebleken ongeschiktheid, over naar de journalistiek. Ze werkte bij verschillende bladen en wist zich uiteindelijk een vaste plek te verschaffen in de Nederlandse journalistiek. Zij was een van de eerste vrouwelijke Nederlandse journalisten en in Den Haag zelfs de eerste. Van 1901 tot 1903 werkte zij bij het door haar oom uitgegeven "Familieblad". Hier leerde ze de kneepjes van het journalistenvak kennen en schreef zij onder het pseudoniem 'May' over de 'vrouwenquaestie'. In het bijzonder richtte haar belangstelling zich op de geringe kansen voor vrouwen op betaalde arbeid. In 1903 verliet zij de redactie om een jaar door Europa te reizen. Middels reisbrieven hield zij haar lezers thuis op de hoogte van haar avonturen. Onder andere deed zij verslag van een audiëntie bij de paus. Na terugkeer in Nederland kwam zij - na een mislukte poging om bij "Het Vaderland" te gaan werken - in 1905 terecht bij de concurrent van deze krant "Land en Volk". Bij deze krant kreeg Emmy als eerste in de Nederlandse dagbladjournalistiek een vrouwenrubriek onder de titel 'Voor de dames'. Nadat zij wegens reorganisatie bij "Land en Volk" was ontslagen, kreeg ze in 1908 een aanstelling bij de liberale "Nieuwe Courant". Zij kwam er terecht op de nachtredactie van de buitenlandredactie. Bij deze krant kreeg zij de rubriek 'Vrouwenbeweging'. Ook schreef zij de rubriek 'Spiegel der ijdelheid'. In deze rubriek verkondigde Belinfante de mening dat vrouwen ook aan hun maatschappelijke capaciteiten moesten denken. In de Nationale en Internationale vrouwenraad wees Belinfante vanaf 1910 op de rol die de pers kon spelen als propagandamiddel voor vrouwenbelangen. Ook waakte zij als secretaris van de Haagsche Journalisten Vereeniging - een functie die ze van 1921 tot 1940 zou vervullen - over het niveau van de journalistiek. Door de toenemende invloed van de commercie op het redactiebeleid gaf men zich nogal eens over aan sensatiezucht. Door samenvoeging van de redacties van de "Nieuwe Courant" en "Vaderland" werden Emmy haar verslaggevingswerkzaamheden ontnomen. Hierdoor werd ze diep ongelukkig en in 1928 verliet ze de krant om als freelancer te gaan werken. Zij schreef als 'Emmy J.B.' in diverse liberale bladen over de vrouwenbeweging, vredesvraagstukken en opvoeding. In 1928 publiceerde ze ook een brochure onder de titel "De vrouw als journaliste" waarin ze onder andere beweerde dat vrouwen in de toekomst ook als hoofdredacteur zouden kunnen fungeren. Het eindredacteurschap van het "Maandblad der Nederlandsche Vereeniging van Huisvrouwen" leverde haar ten slotte een basisinkomen op. In de jaren dertig bond zij de strijd aan tegen de toenemende beperking van vrouwenarbeid. Ook bleef zij strijden tegen de verloedering van het journalistieke vak en deed in 1939 nog poging een belangenorganisatie op te richten voor vrouwelijke journalisten. Al in juni 1940 moest zij als joodse vrouw het secretarisschap van de Haagsche Journalisten Vereeniging neerleggen. Binnen de wat minder formeel georganiseerde vrouwenbeweging bleef zij langer actief. Tot in 1941 schreef zij voor het maandblad "De vrouw en haar huis", was zij lid van het perscomité van de Internationale Vrouwenraad en werkte zij voor de Nederlandsche Vereeniging voor Huisvrouwen. Als joodse vrouw raakte zij echter steeds meer in het nauw. Samen met haar zusters Anna en Mies, met wie ze sinds 1927 samenwoonde, probeerde ze als 'Portugese' aan deportatie te ontkomen. Het mocht niet baten. Op 1 februari 1944 werden de gezusters Belinfante naar Westerbork gedeporteerd. Vandaar zijn zij op 16 mei naar Auschwitz gedeporteerd waar Emmy Belinfante op 7 juli 1944 werd vermoord.