| Aantekeningen: |
Na zijn rechtenstudie bekleedde hij belangrijke functies bij onder andere het ministerie van Financiën, Philips, de Javasche Bank, de Rotterdamsche Bank, de Bank voor Internationale Betalingen en Unilever. In de Tweede Wereldoorlog was hij adviseur van de Nederlandse regering in ballingschap. Hij stond aan de basis van de Wereldbank en het Internationale Monetaire Fonds; van beide instellingen werd hij directeur.
Van 1952 tot 1956 was Beyen, die partijloos was, samen met de KVP-er Luns minister van Buitenlandse Zaken. In die periode speelde hij een belangrijke en misschien wel doorslaggevende rol bij de totstandkoming van de Europese samenwerking. Bij de conferentie in Messina in 1955 werden op voorstel van Beyen en zijn Belgische collega Spaak afspraken gemaakt die twee jaar later leidden tot de oprichting van de Europese Economische Gemeenschap.
Na zijn ministerschap was Beyen onder andere ambassadeur in Parijs en president-commissaris van de AMRO-bank. Hij overleed in 1976. |